كفش‌هايم كو؟ - يك

رسم و ترجيح اين وبلاگ هميشه چنين بوده كه بخش‌های تازه را با مقدمه‌ای آغاز كند. اما فرض كنيد كه زير پا گذاشتن شهر در غروب بيست‌ويكم خرداد برای يافتن يك كفش مناسب، چنان «وبلاگ‌صاحاب» را خسته كرده است و از پا انداخته، كه توانی برای نوشتن آن مقدمه بر اين بخش تازه، در او باقی نمانده است. گمان می‌كنم همه خوانندگان ارجمندی كه تجربه‌ای كم‌وبيش مشابه داشته‌اند، به‌راحتی از پس ِ اين «فرض كردن» برآيند. اما همان‌گونه كه آدمی‌زاد وقتی مجبور است (می‌فهميد؟ مجبور است!) كفش مناسبی پيدا كند، سرانجام آن را می‌يابد، احتمالا ً اجبار به نوشتن مقدمه هم، در يكی از شماره‌های آينده اين بخش نتيجه خواهد داد. اصلا ً دنيا را چه ديده‌ايد: شايد برای نخستين‌بار، يك «نويسنده مهمان» آن مقدمه به‌تاخيرافتاده را نوشت.