بيا زودتر چيزها را ببينيم - صد و چهل‌وهفت

André Sornay / 1935
*

يك. خوش‌بخت اگر باشی و غول‌ها را از تاريخت نزدوده باشند، گاهی می‌توانی - گاهی بايد - بر شانه‌هاشان بنشينی تا صلابت و استقرارشان را حس كنی و به لمس درآوری و از ياد نبری؛ تا با متر و ميزانی كه آن‌ها بدان اعتبار بخشيده‌اند، قدّت را قياس كنی و قواره‌ات را اندازه بگيری و خودت را سراپا به سنجش درآوری؛ تا راه پشت سر را كه آن‌ها خسته وعرق‌ريزان اما انگار هم‌چنان سرخوش و بانشاط، زير گام‌هاشان هموار كرده‌اند خوب ببينی و ياد بگيری و قدر بدانی؛ ...خوش‌بخت اگر باشی!
دو. در تمام روزهای هفته‌ای كه از امروز آغاز می‌شود، اين صفحات ميزبان غول‌هايی‌ خواهد بود كه طراحی صنعتی روز جهان وام‌دار كار آن‌هاست و آبرو از كارنامه آن‌ها می‌گيرد؛ به تماشای آثاری می‌نشينيم كه هنوز چنان تازه و «مدرن»‌اند كه اگر به تاريخ ساخت‌شان نظر نياندازيم، انگار كه داريم آثار راه‌يافته به تازه‌ترين نمايشگاه‌های «ديزاين» در ميلان يا لندن را نگاه می‌كنيم... و آن‌ها را خوب نگاه می‌كنيم تا شايد دريابيم كه برخی انسان‌ها‌ چه‌گونه غول می‌شوند.