روز كارنامه
گاهی‌وقت‌ها، پست‌هايی هست كه هنگام انتشارش، «وبلاگ‌صاحاب» دلهره‌ای دارد شبيه دلهره قديمی ِ رفتن به مدرسه در «روز كارنامه»: خانم‌های ارجمند، آقايان گرامی! اين، هزارمين «نامه» اين وبلاگ است؛ وقت خوبی برای داوری.
...
خب، رسم ديرين اين ديار در چنين مناسبت‌هايی اين‌گونه است كه با اشاره به دشواری‌های جان‌فرسای كار، از «دلگرمی‌های بی‌دريغ شما ياران و همراهان وفادار» سخن به ميان می‌آيد، «كه اگر نبود، هيچ اميدی به تحمل آن سختی‌ها و تداوم كار و رسيدن به اين نقطه هم نبود». اما من اين دوروبر، پيرامون اين وبلاگ، با آن‌همه خواننده رند و زيرك، كسی را نمی‌شناسم كه خريدار اين‌جور داستان‌های احساساتی باشد و آن را جدی بگيرد. پس اجازه دهيد قصه بامزه‌تری برای‌تان تعريف كنم؛ اصلا ً بياييم فرض كنيم كه پانصد و شصتوپنج روز پيش، در يكی از روزهای ميانی زمستان هشتادوپنج، آقای اولدفشن اين وبلاگ را فقط با چنين هدفی بنا كرد تا پانصد و شصتوپنج روز بعد، در ميانه يك روز جمعه، هزارمين «نامه»اش را منتشر كند، و آن‌وقت يك هفته برود مرخصی، و هيچ كار نداشته باشد جز اينكه بنشيند و «تبريكات صميمانه» بخواند. گمان می‌كنم اين قصه، با تصويری كه از آقای اولدفشن (با آن دل خجسته‌اش!) در ذهن داريد، بيش‌تر جور در می‌آيد؛ حتی اگر هيچ نشانی از واقعيت و هيچ نسبتی با دلهره‌های «روز كارنامه» نداشته باشد.
...
و، هزارمين «نامه» اين وبلاگ را - همچون همه آن نهصد و نود و نه تای پيشين - تقديم می‌كنم به جان‌های شيفته‌ای كه در اشتياق كشف رنگها و نورها و خطها و سايه‌های نو، به اين وبلاگ هم سرك می‌كشند؛ و خب، چه خوشبختم من كه انگار گاهی‌وقت‌ها، دست‌خالی هم باز نمی‌گردند...
...
خب، رسم ديرين اين ديار در چنين مناسبت‌هايی اين‌گونه است كه با اشاره به دشواری‌های جان‌فرسای كار، از «دلگرمی‌های بی‌دريغ شما ياران و همراهان وفادار» سخن به ميان می‌آيد، «كه اگر نبود، هيچ اميدی به تحمل آن سختی‌ها و تداوم كار و رسيدن به اين نقطه هم نبود». اما من اين دوروبر، پيرامون اين وبلاگ، با آن‌همه خواننده رند و زيرك، كسی را نمی‌شناسم كه خريدار اين‌جور داستان‌های احساساتی باشد و آن را جدی بگيرد. پس اجازه دهيد قصه بامزه‌تری برای‌تان تعريف كنم؛ اصلا ً بياييم فرض كنيم كه پانصد و شصتوپنج روز پيش، در يكی از روزهای ميانی زمستان هشتادوپنج، آقای اولدفشن اين وبلاگ را فقط با چنين هدفی بنا كرد تا پانصد و شصتوپنج روز بعد، در ميانه يك روز جمعه، هزارمين «نامه»اش را منتشر كند، و آن‌وقت يك هفته برود مرخصی، و هيچ كار نداشته باشد جز اينكه بنشيند و «تبريكات صميمانه» بخواند. گمان می‌كنم اين قصه، با تصويری كه از آقای اولدفشن (با آن دل خجسته‌اش!) در ذهن داريد، بيش‌تر جور در می‌آيد؛ حتی اگر هيچ نشانی از واقعيت و هيچ نسبتی با دلهره‌های «روز كارنامه» نداشته باشد.
...
و، هزارمين «نامه» اين وبلاگ را - همچون همه آن نهصد و نود و نه تای پيشين - تقديم می‌كنم به جان‌های شيفته‌ای كه در اشتياق كشف رنگها و نورها و خطها و سايه‌های نو، به اين وبلاگ هم سرك می‌كشند؛ و خب، چه خوشبختم من كه انگار گاهی‌وقت‌ها، دست‌خالی هم باز نمی‌گردند...
124 comments:
من تبریک صمیمانه می گم به خودم که با کشف اینجا کلی روزهام رو خوش کردم. و تشکر می کنم از شما که اینهمه سلیقه خوشی دارین و خسته نباشید و خوش دل باشید و ممنون باز
چه کارنامه روشن پاکی
خیلی هیجان انگیزه که پانصد و شصتوپنج روز منتظر همچین روزی باشی. مبارک باشه
دستتان درد نکند که روزهامان را رنگها و خطها، با نورها و سایه‌ها دل‌پذیرتر کردید. ممنون زحمت و سلیقه‌تان هستیم.
شادی‌های کوچکی است که آنقدر مهم است که در کلمه نمی‌گنجد
خوشحالم من هم یکی از آن خیل مشتاقانی هستم که هر روز بلکه روزی چندبار به اینجا سر میزنن تا از خوش ذوقی آقای اولدفشن لذت ببرن و لختی به دنیای پیرامونشان جور دیگری نگاه کنن.. راستی از آقای اوف چند وقتی ست بی خبریم!..
ازاین که می شناسمتون خوشحالم
در بین بیش از ۱۰۰ مطلبی که در روز تو فیدهام می‌خونم همیشه بدجوری منتظر یه پست عالی دیگه از اولدفشنم....
خسته نباشید در این برای این پانصد و اندی روز.
تبریک میگم آقای اولدفشن، و ممنونم از وجودتون
من فکر میکنم تبریک تولد هزارمین پست این وبلاگ بیش از آنکه برای شما باشه برای من و سایر خوانندگان اینجا هست که لحظات بسیار خوبی رو تو این وبلاگ و وبلاگ های دیگه تون با پست های رنگ به رنگ و زیبا و هیجان زا سپری کردیم ...
پست هایی که بیشترین سهم پست های علامت دار رو در بین نوشته های گوگل ریدر من دارن و در کنار اکثرشون یه علامت ستاره هم هست .......
خسته نباشید ، خدا قوت و به امید روزهای بسیار بهتر و پربارتر و شیرین تر برای شخص شما و وبلاگهای یکی بهتر از دیگریتون
وای ، من فقط خسته نباشید :*
بعد اصن کلی پز دادن داره که من از اولین پستتون اینجا بست نشسته بودم و تکون نمی خوردم :))
"تبریکات صمیمانه" ی فراوان.
این تعبیر دلهره‌ی روز کارنامه برای من خیلی قابل درک‌ه جناب اولدفشن، اینکه هنوز هم گاهی‌هایی هست که حس‌ش میکنیم.
روح و جانت همچون وبلاگ کم نظیرت سرشار و پربار وپرطراوت باشه الهی.همیشه هااااا
به امید دو هزارمین و سه هزارمین و چندین هزارمین پست این وبلاگ :)
مبارک هزارمی باشه فعلا .
ممنون به خاطر همه‌ی این پانصد و شصتوپنج روز، آقای الدفشن ِ دوست‌داشتنی
وبلاگتون عاااااااالیه جناب الدفشن. من روزی چند بار سر می زنم و یکی از نکات جذابش هم همینه که دم به ساعت چیز جدید می ذارین توش, همه هم با کیفیت. من خودم یه زمانی وبلاگ بودم, می دونم چه قدر سخته!
کمتر کسی دست خالی برمی‌گردد از اینجا؛ تعارف هم ندارد.
هزار هزار پست ديگر رنگ ديگر نور ديگر و هزار سايه شگفت‌آور آرزو ميكنم
براي
هزار هزار روز و شب ديگري كه بيايم به وبلاگت سر بزنم ببينم و كيف كنم
مينا
هیچ وقت فکر نمی کردم براتون کامنت بگذارم و بگم که چقدر خوندن هر روزه وبلاگ تون رو دوست دارم. مثل اینکه صبح به صبح بیدار شی در حالی که صبحانه روی میزت حاضره و کنارش یکی براتون صفحات روزنامه ( از نوع دلپذیرش البته ) رو گلچین کرده و شما کاری نداری جز اینکه یک صبحانه محشر بخوری و روزنامه بخونی...
به هر حال خودتون دعوت کردید که کامنت بگذارم. من که نمی خواستم !!ا
مي گن كه هزار هم عدد نجومي ايه نه؟
تبريكات صميمانه كه از قبل پيش بيني شده بود،براي آرزوي موفقيت مي كنم:)
برات منظورم بود!
تبریک هزارمین برای ماست بیشتر!
تبریکات صمیمانه من رو هم بپذیرید!
من از اول تاسیس این وبلاگ همراه شما نبودم. ولی اینقدر زود همراه شدم که توانستم در طول یک نصف روز تمام پست های قبلی را با این سرعت کم دایال ببینم. من هم این جا را دوست دارم و به خالقش تبریک می گویم.
هزار پست؟ چه زود گذشت. کارنامه ی شما خیلی هم درخشان است. دلهره ی روز کارنامه مال شاگرد زرنگها نیست!!! :-)ـ
هزار تا تبریک مرسی که ما رو روزی چند بار به اینجا سر می زنیم شاد می کنید
در این وبلاگ همیشه برای چشمهانم مهمانی هست. ممنونم که به چشمانم احترام می گذارید و خسته نباشید
مرسی برای همه چیز، برای کشفهایتان، برای رنگهایتان، برای همه چیز
تو این مدت حتی یکبارم نشد که به این صفحه آمده باشم واز پستی خوشم نیامده باشه. واقعا از شما متشکرم که همیشه یک موضوع جالب برای ما تهیه می کنید.
بهتون تبریک میگم
چون با تک ماده قبول شدید !
من آدم ه سختگیری هستم !
پس بیشتر تلاش کنید !
روی ه ماهه آقای شاندرمان رو از طرف من ببوسید
به امید ۱۰/۰۰۰ مین پست
من هم برای هزارمین نوشته شما اولین بار کامنت می ذارم که خیلی از شما آموختم و چند بار تا به حال تمام پست های شما رو خوندم و فکر می کنم انقدر از کاری که می کنید لذت می برید که نیازی به تشکر ما نباشد. قربانتان
اینجا جایی است که فقط برای دیدن زیبایی به آن سر می‌زنیم چون اصولی دارد این وبلاگ که تضمین میکند این امر را... شاد زی و پایدار
نه خسته :)
ما هیچ وقت دست خالی بر نمی گردیم
فکر کنم اغراق نکرده باشم اگه بگم نصف فیدهایی که توی گوگل ریدر به اشتراک میگذارم از این وبلاگه. به علاوه این که حداقل سه تا وبلاگ عالی دیگه رو الان تو ذهنمه که از طریق این وبلاگ باهاشون آشنا شدم. در راس همه شون هم سارتوریالست. واقعا ازت متشکرم.
همیشه دلتون یونگ و فشنتون اولد باشه.
ممنونم به خاطر 1000 پست خوبتان
از ته دل خوشحالم که من هم یکی از خوانندگان پروپاقرص اینجام.
بدانید همین رنگ و نور و خط وسایه است که امیدوارمان میکند به ادامه زندگی
با تمام ارادت.
امیدغیائی
آقای اولد فشن
شما هم نثربسیارزیبایی دارید،هم سلیقه ی بسیار خوبی برای انتخاب مطالب و عنوان ها
هزارمین نامه را تبریک می گویم و خوشحالم که از طریق گودر با وبلاگ شما آشنا شدم
شاد باشید
آقاي اولدفشن دو خصوصيت خيلي خوب دارد :
1- خلاق و است پر از ايده
2- شهامت آزمايش ايده ها را دارد
تبريك و تشكر
در بین تمام اشتراک‌های گوگل‌ریدرم خواندن اشتراک آقای اولد فشن را میگذارم برای آن وسطها که خستگی را از روح و چشمانم بزداید و با انرژی به بقیه خواندنی‌هایم برسم. دست مریزاد
هزار برش از افکار یک ذهن زیبا
از طرف یک جان شیفته
این حرفت دیگه بی انصافی بود! آخه من چی بگم که حق مطلب ادا بشه؟!
بذار از اول بگم! من دانشجوی یه رشته مهندسی هستم! مدتهاست که صبح تا شبم به تحقیق می گذره! تحقیق هم واسه ما یعنی برنامه نویسی و سر و کله زدن با سیگنالهای مولتی مدیا و سنسور نتورک و اینها که اگه این کاره نباشی هیچ وقت اسمشون رو نمی شنوی....
ولی تو اوج کار، وقتی از کدم جواب نمی گیرم و حالم از کارم بهم می خوره میام اینجا سر می زنم!
من رشته ام رو دوست دارم چون بلدم توش خلاقیت داشته باشم! بلدم یه خالق چیزی باشم که مال هیچ کس دیگه تو دنیا نیست! شاید هیچ کس دیگه ای قبلا بهش فکر نکرده باشه!
چیزی که تو اینجا نشون می دی هم خلاقیته! خلاقیتی که ظاهر خیلی خیلی قشنگتری داره! و همیشه باعث میشه شوق خلق کردن و ادامه دادن در من شدت بگیره! این یکی از جذاب ترین احساساتیه که تجربه می کنم
خلاصه که دمت گوم
آقای علیرضا خان.خسته نباشی و دست مریزاد.بعد از اینکه به دیدن اینجا عادت کردم حالا ورق زدن مجله فیلم برای من جالب تر شده و همیشه داخل صفحه‌ها دنبال اسم شما میگردم و با خودم فکر میکنم الان یکی از اون طرحهای درجه یکی رو که می‌شناسه اینجا قرار می‌داد چی می‌شد !
سلام وبلاگ هیجان انگیزی دارید؛ همیشه سرزدن به اینجا آدم خوشحال می کنه ممنون از این همه مطلب عالی
ضمن تشکر از کلیه دست اندر کاران، خاصه وزیر ارطباتات و تلفن که این سرعت بالا را در اختیار گذاشته از شما تشکر میکنم و از مسئولین محترم مربوطه در خواست دارم اگر امکانش هست وقت برنامه خوبتون را بیشتر کنید و یک کمی هم در مورد فوتبال حرف نزنید
ممنون و با تشکر
ps : صمیمانه منتظر دوهزارمین پست شما هستیم
ps2: I love Mister Blackboard
آقای اولدفشن
ممنون از این همه مهربونی و دست ودل بازیتون
از این به اشتراک گذاشتن "اشتیاق كشف رنگها و نورها و خطها و سايه‌های نو،"
دلم میخواست بغلتون می کردم :*
مرسی بابت همه ی رنگ ها و نورها و زیبایی ها...
مرسی بابت همه ی انرژی هایی که از هر کدام از این هزار پست گرفتم...
مرسی به خاطر تمامی صبح هایی که به اشتیاق دیدن پست های جدید پشت میز کار نشستم..
مرسی به خاطر همه ی روحیات زوربا گونه تان...
براي همه وقت ها.به خصوص وقتي كه خسته هستي و ميخواي يه ليوان چاي بخوري و چيزي بخوني غيز از اعدام و شورش و بلوا و فقر و گرسنگي
جناب اولدفشن عزیز
مراتب تشکر و سپاس خود را بابت ارسال هزار پست قشنگتر از یکدیگر همین جا اعلام می کنم و "تبریکات صمیمانه" را هم روانه میکنم که خدمت برسد
بنده چنان شیفته این صفحه شما شده‌ام که اولین وبلاگی که به هر کس پیشنهاد میکنم همین است و دومی هم آقای اوف و سومی هم البته میرزا!
خلاصه اینکه الان سر زدن به وبلاگ شما، جدای از لذت وافری که از دیدن هر پست می‌بریم کلی برای ما کلاس هم محسوب میشود
خلاق باشید و پایدار
آقاي اولدفشن
اميدوارم كه دوهزارمين، سه هزارمين و ... هزارمين پست هاتون را هم ببينيم.
پيشنهاد:
1- يك سي دي حاوي تمامي پست هاي منتشر شده خود را براي هركس كه مايل بود ارسال نماييد.
2- پورسانت ما را هم در مورد اين پيشنهاد در نظر بگيريد.
موفق باشيد حسام
من هم تبریک و این حرف ها. آدم معمولا نمی دونه برای پست های شما چه کامنتی بذاره. بگه دستت درد نکنه. بگه وااای چه قشنگ. بگه آخی.. ولی حالا حداقل می تونه بگه به سلامتی شما و وبلاگ های تان گیلاسم را بالا می برم.
یعنی من هزار بار این صفحه رو باز کردم و از سلیقه ی وبلاگ صاحاب لذت بردم؟!!!! مرسی برای این همه حس خوب
همیشه کار شما تو این وبلاگ را ستایش کرده‌ام. حالا که میبینم هزار پست منشتر کرده‌اید با خضوع و احترام تبریک میگویم. شاد باشید. مرخصی خوش بگذرد!
خدا قوت ...
هميشه پر توان و پر انرژي و خلاق و شاد و سلامت و موفق و پيروز و خوشبخت و سر بلند و ...عاشق باشي.
سلام و درود بر جناب اولدفشن
من هم یکی از همان جان های شیفته هستم
گرچه در این 365 روز یا 1000 پست شما نظری نداده ام ولی از امروز می خواهم منهم شروعی دوباره با شما داشته باشم
فقط میگم خسته نباشید و از این هفته لذت کافی رو ببرید
بدرود تا درودی دیگر
برق درخشانی کارنامه تان بدجوری خیره کننده است...
همین خطها و نورها و رنگها توی این شهر خاکستری موهبتی است.
شاد باشید و خوش
مانا گرم بتاب
مهمان هر روزه اين وبلاگ هستم و تا بحال پشيمان نشدم،بي سليقگي نديدم و بارها از توضيحات زيباي شما(اگر اين آقاي شاندرمن اجازه دهد)لذت بردم.ممنون آقاي ا.ف عزيز
مزاج عشق داری، جناب اولد فشن
پیروز و مسرور باشی
تبريك ميگم و آرزوي تداوم اين انرژي رو دارم.
karnamat biste biste
dast marizad old fashion ;)
از همون اولي تا به نامه ي هزارم عاقبت معلوم بود و هست..زيرا كه نامه نويس اولدفشن است..!
salam
to kharin saate kari behtarin Tanavo baray man didan site shomast
tabrik migam hezaroomin name sitetoono
مثل همیشه عالی بود
هیچ وقت دست خالی بر نمی گردیم آقا(:
یه دونه ای مستر :D
اشالا هزارمین پست وبلاگ خودم! (شما که از داستان تکراری خوشتون نمیاد؟! در ضمن تشکر و تبریک خون آقای الد فشن هم حسابی بالا رفته!)
weblogetoon alieee , 1000 poste bi eybo naghs.
خوب... ما فکر میکنیم آقای اولد فشن میتوانند... یعنی آقای اولد فشن بسیار خودشان را نشان داده اند و قاعدتا باید بتوانند تا پست های دو هزار و یا حتی پنج هزار(محض رند شدن)ادامه دهند... ما هم که پایه ی همیشگی.
توضیح واضحات : ما آقای اولدفشن و وبلاگشان را دوست میداریم.
:D:D:D
دوباره خودمانیم... راستش یادمان رفت گله ای داشته باشیم... از آنجایی که ما از طریق آقای اوف پایمان به اینجا باز شد و ماندگار شدیم و مشارالیه را نیز چون آقای اولد فشن می پسندیم خواهشمندیم بعد از حدودا یکماه کاری دستی به سر و روی نامبرده بکشید.
با تشکر در حد انفجار
شاید یکی مثل من خیلی کامنت نگذاره ولی وقتی وارد خواننده گوگل می شم اولین جایی را که می رم سراغش آقای اولد فشن هست ... همراه همیشگی شما
موفق باشید
salam..,
yani age 2 ta webloge(emlash 2roste?!)be dard bokhore farsi bashe, yekish haminE:D
قاب شما یک جورهایی به من نگاه کردن به رنگ ها و خط ها و سایه ها را یاد داد ...خوش باشید وهمیشگی
آقاي اولدفشن به صورت کاملا اتفاقي لينک يکي از نوشته‌هاي شما را در گوگل ريدر يکي از دوستان ديدم. بعد هم مشترک‌اش شدم و حالا جزو معدود بلاگ‌هايي است که سعي مي‌کنم حتي در شلوغ‌ترين روزهاي کاري نگاهي به مطالب به‌روز شده‌اش داشته باشم.
از شما متشکرم به خاطر اين که به ما ياد داديد اهميت يک تک عکس تا چه حد است و اين که چگونه بايد به يک تصوير نگاه کرد و از هنر آن لذت برد.
من هم خواننده وبلاگتان هستم
من خواننده وبلاگ نیستم
معتادشم
بسیار عالی و بی نظیر
تعارف الکی نمیکنم
خسته نباشی
شاندرمن اش کم شده هاااا
ان شاءالله 2000 مین پست ...
ما همچنان هستیم
سلام آقاي خوب!
سفر خوبي براتون آرزو ميكنم! اميد كه همونقدر زيبايي كه ما اينجا ديديم شما هم در مسافرت ببينيد!
تبریکات صمیمانه
kashfe ranga o nurha o khatha o sayeha har ruz dar aghazin sa@haye ruz baraye taravate un bakhshi az man ke 21gram ast. payande bashid! kheily shahkarid, kheilyhaa!
سلام دوست عزیز. بدین وسیله از شما دعوت میشود که در نشست بزرگداشت روز وبلاگ که توسط پرشین بلاگ به مناسبت روز جهانی وبلاگ (31 آگوست) برگزار میشود شرکت نمایید. این مراسم با حضور وبلاگنویسان و با همکاری فرهنگسرای بانو برگزار میگردد.
زمان : ساعت 18 الی 20 روز سه شنبه دوازدهم شهریور
مکان : فرهنگسرای بانو ( خیابان ولی عصر - بعد از پارک ساعی – کوی ساعی – تالار همایش)
http://blogday2008.persianblog.ir
جالب است یکسری آدم که اصلا به اینترنت دسترسی ندارند همه شان در خانواده من آقای اولدفشن و طرحهای بکرش را میشناسند و حالا هر چیزی که می بینند می گویند مثل آقای الدفشن باید بهش فکر کرد همگی لوح فشرده عکسهای منتخب آقای اولدفشن رادیده اند و بارها به من که او را پیدا کرده ام تبریکات صمیمانه گفته اند
حالا من نمی دانم به خود این آدم خود خود این آدم چه طور باید صمیمانه تبریک گف
دوباره سلام آقاي خوب!
تبريكات صميمانه، تبريكات صميمانه، تبريكات صميمانه، تبريكات صميمانه، تبريكات صميمانه، تبريكات صميمانه، تبريكات صميمانه، تبريكات صميمانه، تبريكات صميمانه، تبريكات صميمانه، تبريكات صميمانه، تبريكات صميمانه ... و تو ايمان داري كه ميداني همه اينها را تايپ كردم!
من هم با تبريک خودم، اميدوارم که توانسه باشم دلگرمي به شما دوست عزيز دهم که مايه انرژي گرفتن شما باشد تا همچنان ما بتوانيم از مطالب شما استفاده نماييم.
با تشکر
ممنون آقای اولدفشن
تبریک می گم ویک خسته نباشید از ته دل، چرا که بعضی روز ها تنها لبخند و رفع خستگی که داشتم با خوندن پست های شما بوده
هيچ بازار نديده ست چنين وبلاگی !
ورودشما را به هزاره دوم تبريک می گم .
بمناسبت هزارمين پست
http://brief-encounter.blogspot.com/2008/08/blog-post_31.html
آقای اولد فشن "تبریکات خیلی صمیمانه" ی مرا بپذیرید. همیشه خاص هستید. حتی برای گرفتن "تبریکات صمیمانه" در هزارمین پست.همین طور "خاص" پایدار باشید. :) به تلافی تمام ساعات سگی و غیر سگی که با سرزدن به اینجا و ذوق کردن حالم را خوب کرده اید،حالتان جور خاصی خوب یاشد همیشه.
inja ro doost daram va taghriban har rooz ye sari mizanam.
mamnoon.
tabrik babate weblog, babate dide honariton, az hame mohem tar babate tasiri ke roye mokhatab darin, babate ertegha e sathe saligheye jamee va farhang sazi, man mohandese omranam, az mokhatabine khamoshe in weblog, ba alaghe peygire karaton hastam, dide honariye mano taghyir dadin,tahsineton mikonam hata babate peygiri dar be roz kardane weblog, vazifam bod ke azaton tashakor konam
ببخشید! من دو باره آمده ام، می شود دوباره تبریکات صمیمانه گفت آیا؟!
خوب حالا اين ها همه ش درست؛ هزار و يك اميش رو كي رو ميكني؟ آپاراتچي اي كه زود حلقه ي فيلم رو عوض نكنه داد ملت رو در مي آره. سوت ... كف ... سوت. همين جا نشستيم تا همين جوري هاي جمعه - سه. سوت ... كف ... سوت
آقای اولد فشن خوش سلیقه و باریک بین، این وبلاگ یکی از مایه های دلخوشی وبلاگستانه، حداقل برای من! منتظر هزاره بعدی هستم!
:)
آخرين بلاگي كه در روز مي‌خوانم اين وبلاگ است... تا مزه‌اش توي ذهن بماند. پيروز باشيد.
سلام
من تازه 2-3 روزه كه بلاگتون رو مي خونم. عاليه. همه پستها رو تا اولش مرور كردم كلي لذت بردم از اينهمه نوآوري و خلاقيت
موفق باشيد و پابرجا
تبريكات صميمانه، تبريكات صميمانه، تبريكات صميمانه ...
تبریک
پیشنهاد:برای خشک و خالی نبودن تبریک لطفا با چای میل نمایید
احتملا صدمین کامنت هستم
واقعا تبریک میگم
کمی بیشتر از گاهی اوقات آقای اولد فشن!
کمی بیشتر از گاهی اوقات دست پر بر می گشتیم. چیزی دور و بر همیشه.
همیشه موفق و ریز بین و زیبایی شناس و خوش سلیقه باشید.
ما یک معلم هنر خوبی داریم تو مدرسه که ربطی به درسی به اسم "هنر" نداره. بعد یعنی وقت داریم حرفای ظاهرا بی ربط به هنری هم بزنیم. بعد یه بار حرفمون راجع به این بود که چه آدمای قابل احترامی دور و برمون می شناسیم و چرا به نظرمون قابل احترامن. قرار شد که فکر کنیم. من به نظرم رسید که آدم قابل احترام برای من کسیه که زیبایی (از هر نوعیش؛ نه لزوما به معنای هنرهای زیبا.) رو می بینه و به بقیه هم نشون می ده. و با این حساب شما کلی محترمی! :)
کلٌی!
ما نخست طلب عفو داریم از همه ی عوامل بابت کامنت سوم... بعدا اینکه ما داریم کم کم خمار میشویم... یک هفته زیاد نبود برای ما که هر روز دستمان پر بود و حال یک هفته دست خالی می گردیم؟؟
mobarake aghaye oldfashione azizam ishala ke poste 10,000 ometoono bekhoonim :* shoma kheyli be webgardie roozaneye man rang o taravat midid. khaste nabashid. zood bargardid :)
نمیدانی چه حس فوق العاده ای است وقتی از مسافرتی که در آن به اینترنت دسترسی نداشته ام بر میگردم. چه اشتیاقی دارم برای باز شدن صفحه ی وبلاگت.پاسی از شب گذشته که خانه خلوت و ساکت است موسیقی را هم خاموش میکنم تا هیچ چیز حواسم را پرت نکند آن وقت میآیم اینجا
یکی یکی پست ها را میبینم.. میخوانم.. حس میکنم..کفش ها را به پایم امتحان میکنم ..گوشواری از دو گیلاس به گوشهایم در اینه به خودم لبخند میزنم....به معنای واقعی لذت میبرم از این حس های زیبا..از این ایده های جذاب و بکر و معرکه.. سری هم به آقای تخته سیاه و آقای اوف میزنم راستی چقدر دلم برای خانم سبز تنگ شده!
برای همه ی اینها ..این پنجره ای که مقابل چشمان من گشوده ای متشکرم! وصمیمانه تبریک میگویم.
دوست عزیز امیدوارم هرگز از وجودت محروم نشوم.
سلام ، مطمئن باشید که نمره قبولی با نمره خیلی خوب می گیرید.
از معدود وبلاگ هایی است که بر اساس یک هدف و ایده مشخص و با رعایت اصول ایجاد شده و ادامه پیدا کرده.
ضمنا چون کارنامه می خواستید لاجرم باید نکات منفی را هم هر چند اندک گفت. من شخصا بخش های "گوشواری از دو گیلاس... " و" کفش هایم .." را از نظر خلاقیت در تناسب با سایر بخش ها نمی بینم.ضمنا :
آقای اوف = شاهکار
دس دس مباركه
اصلن يادم نمي ياد چه جوري با آقاي اولد فشن آشنا شدم
فقط اينكه صبح وقتي مي رسم سركار، يه فنجون قهوه مي ريزم و قبل از شروع كار، بلاگشو مي خونم
چيزي كه واسم خيلي ارزش داره اينه كه آقاي الد فشن واسه چيزائي كه مي بينه هويت قائله
يه اسم خلافانه مي ده بهشون و به همون عكسي كه آدم ممكنه هزار جاي ديگه ببينه و معمولي به نظر بياد يه هويت خاص ميده
در عين حال خيلي نگاه ريز بيني داره كه من واقعن تحسينش مي كنم
از اينكه اولين اتفاق خوب روزمي ممنونم
'اهيت اين سايت طوري است كه من هيچ وقت كامنتي نمي ذارم ، چون مطالب اين سايت رو فقط بايد ديد و در سكوت لذت برد.
ولي اين بار فرق مي كنه، براي اين پايداري و موفقيت به شما تبريك مي گم. خوشحالم كه بيننده ي دائمي يكي از پربارترين سايتهاي اينترنتي در ايران هستم.
آقاي امكچي هميشه طرحهاي شما در مجله ي فيلم برام پر از لذت و شگفتي بود، شگفتي از اين همه خلاقيت
خوشحال باشيد
آقای اولد فشن می شود لطفن صفحه خوب تان را حالا حالا ها نگه دارید.
دلمان تنگ می شود، گفته باشم.
به وجد مي ام و دوست دارم همه با من تو اين هيجان شريك باشن!
اينجا هيچ حرفي بيخودي نيست!
چشمام بستس!
اينجا باز مي شه يه دنياي فوق العاده روزآميز!
لذت مي برم!
مسرور مي شم!
و ايضاً حسودي مي كنم!
ممنون که مارا به دنیای متفاوتی میبرید.شاد باشید
ممنون كه رنگها و نورها رو به زندگي ما وارد كردي. همه وبلاگهات جذاب و دلنشينن. من كه دير به دير ميام ببينم چون يك آپديت برام كمه. ميخوام دسته اي ببينم
صاحبِ بلاگِ قربان! تی دست و پنجه درد نکنه رِی...هچی هچی نیه که اََندی تی وسی کامنت بِنَن...خوجیر زکی دِ ؛)1
:)
(:
:)
(:
:)
key tashrif miyarin? be shedat az naboode shoma ranj mibarim!
در هزارمين پست به شما ملحق شدم ..به فال نيك مي گيريم
آقای اولدفشن, مردیم از خماری, لطفا زودتر برگردید. کمبودتون به شددت محسوسه, با اینکه گفتین یه هفته نیستین, من روزی 4-5 بار باز چک کردم ببینم پشیمون نشدین زودتر بیاین.
ارادتمندیم, شدید
این اصلا قبول نیست آقا. اصلا قبول نیست. اینجا آپدیت نمیشد. ما نگران شدیم. حتی دست به کیبورد هم بردیم که بنویسم کجایی که روزمان شب نمیشود. الان آمده ام و می بینم من جانثار خاک پا عقب افتاده ام.
قبول نیست آقا. قبول نیست
اا هزارمین بوده و من دیر رسیدم.
پایدار باشی
چقدر خوبه که هستی!
وقتي از جريان خودكشي نجات پيدا كردم اولين پستي كه خواندم همين بود و اولين وبلاگي كه ديدم. ديدن و خواندن اين وبلاگ و پست باز هم من را به زندگي اميدوار كرد
ميخواستم زودتر كامنت بگذارم اما سيستم كامنت شما باز نميشد
مرسي كه هستيد و ممنون كه مي نويسيد
ممنون آقاي اولد فشن! خسته نباشي. تا حالا اين سايت رو به دهها نفر پيشنهاد دادم همه هم عاشقش شدن. ممنون از اون دوستم مرتضي كه اين سايت و به من معرفي كرد. پايدار باشيد
آآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآآ آقا من تازه فهمیدم شما کی هستی! آفرین! عجب! همیشه می گفتم این آقاهه قیافش آشناستا. ولی خب ما که مثل شما حافظه بصری قوی نداریم. در هر حال بسی خوش وقت شدیم در این سال سی! (با احتساب مجله فکر کنم آشناییمون در همین حدود میشه!) اونجا هم از کارهای خلاقانه اتان بس مشعوف می گشتیم.
امیدوارم فشنتون همیشه اولد بماند...
گفتیم ما هم یه تبریک و خسته نباشید بگیم
Post a Comment