سال نو مبارك

نگاهی به شمارش‌گر وبلاگ می‌اندازم و بازديدهای ديروز - چهارشنبه بيست‌وششم اسفند - را يادداشت می‌كنم: چهارصد و هفت نفر / چهارصد و بيست‌وپنج بازديد. اين آمار بازديد وبلاگی‌ست كه از دو ماه پيش به خاطر مشكلاتی در بخش ذخيره عكس، عملاً - و به شكل اعلام‌شده - متوقف شده است. اين آمار روزانه‌ای‌‌ست كه كم‌وبيش در دو ماه گذشته تكرار شده و حتی در نوزدهم اسفند به پانصد و نودوهفت نفر / ششصد و بيست‌وسه بازديد هم رسيده است. خب، گمان نمی‌كنم كه با اين آمار، ديگر بتوان از «توقف» حرف زد. اگرچه نمی‌توانم به‌درستی توضيحش دهم (يا حتی به‌درستی آن را دريابم)، به نظر می‌رسد كه اين وبلاگ سر آن دارد كه وبلاگ‌صاحاب را ناديده بگيرد و به شكل مستقل به حياتش ادامه ‌دهد؛ و تنها نقشی كه در اين بازی برای من در نظر گرفته شده انگار اين است كه هر چند هفته يك‌بار يادداشت كوتاهی در آن منتشر كنم و بار ديگر به انتظار وقت و بخت مساعد بنشينم؛ يا مثل امروز، در پاسخ همه كسانی كه هم‌چنان به اين وبلاگ سر می‌زنند و زنده نگه‌ش می‌دارند و مرا شگفت‌زده می‌كنند، به استقبال سال تازه بروم و ازراه‌رسيدن‌ش را به آنان تبريك بگويم. سال نو مبارك!