هفت روز، هفت چاپ دوم

دلم می‌خواهد قدردان همه كسانی باشم كه بخشی از روز خود را با آفرينش سپری می‌كنند. مهم نيست كه حاصل كارشان يك كتاب باشد، يك فيلم، يك تابلو نقاشی، يك باله، يك قطعه نمايشی، يا يك اثر موسيقی؛ هر كسی كه بخشی از روز خود را برای تقسيم تجربه‌هايش با ما صرف می‌كند. دنيای خالی از هنر، چه‌بسا جای زيستن نباشد. / استيون سادربرگ

نغمه‌های ماشين‌تحرير / چاپ دوم

تمام صبح داشتم روی آخرين نسخه يكی از شعرهايم كار می‌كردم و يك كاما از آن حذف كردم. بعدازظهر برگرداندمش سر جايش. / اسكار وايلد

نغمه‌های ماشين‌تحرير / چاپ دوم

گاهی‌وقت‌ها فكر می‌كنم روشن‌ترين نشانه وجود موجودات هوشمند در جای ديگری از عالم هستی اين است كه هيچ‌يك از آن‌ها نكوشيده است با ما آدم‌ها تماس بگيرد. / بيل واترسن

چاپ دوم

بعضی آدم‌ها باران را احساس می‌كنند؛ بقيه فقط خيس می‌شوند. / باب ديلان

چاپ دوم

وقتی ميفتی تو هلفدونی، رفيق خوب به هر دری می‌زنه كه با وثيقه بيرونت بياره. اما رفيق جون‌جونی‌ اونی‌يه كه تو سلول بغلی هست و داره به‌ت می‌گه «لعنتی عجب باحال بود!» / گروچو ماركس

چاپ دوم

ما عاشق هم شديم. در واقع من عاشق شدم؛ او فقط ايستاد و نگاه كرد. / وودی آلن
*
«چاپ دوم» بخش تازه اين وبلاگ است كه در آن، چيزهايی كه در نزديك به پنج سال گذشته در اين وبلاگ - و شايد در وبلاگ «فانوس» - منتشر شده و از نظر خودم ارزش انتشار دوباره دارد منتشر خواهد شد. برای اين بخش تازه، به‌زودی يادداشت مفصل‌تری خواهم نوشت؛ حالا غذا دارد می‌سوزد!