Wednesday, February 1, 2012

ماه پنهان است

فردا بعدازظهر می‌خواهم بروم سينما. با يك‌جور اميدواری كه دليلش را نمی‌دانم دو تا بليت رزرو كرده‌ام. تو فقط به خانه برگرد!

11 comments:

مریم صفا said...

خیله خب، ظرائف را درک می کنم و فردا خودم می رم دوباره فیلم دختر تتو اژدها دار رو می بینم.

اولدفشن said...

اگر منظورتان نسخه ديويد فينچر است، كمی راه‌تان را طولانی كنيد و بلند شويد بياييد ايران، با هم و به‌طور واقع‌بينانه توی خانه ببينيمش و نقد و تحليلش كنيم!‏

مریم صفا said...

بله، منظوم نسخه ی فینچر است. یک بار هم دیدمش. یک بار هم همه ی سه تا قیلم سوئدی را دیده ام. اما از این نسخه ی فینچر بیشتر خوشم آمد و می خواهم دوباره ببینم.

متاسفانه راه دور هم برایم مقدور نیست. نقد و تحلیل را جور دیگری ترتیب بدهید لطفن.

اولدفشن said...

حسابی «سينمايی» هستيد خانم صفا! من سعی می‌كنم امشب نسخه فينچر را ببينم؛ در مورد نقد و تحليل هم يك كاری می‌كنيم به هر حال.‏

شهریار said...

چه خوب است خانه ای باشد که بتوان زیر ماهی پنهان، به بازگشت تو به آن فکر کرد و امیدوار بود. تو فقط به خانه برگرد!
پرتره هایی از بی خانمان های جهان اثر :لی جفریز
http://www.flickr.com/photos/16536699@N07

میترا نهچیری said...

من هم نسخه ی فینچر رو از اون سه تا سوئدی بیشتر دوست داشتم. می شه من دم سینما منتظر بشم اگر نیومد... بیام باهاتون سینما؟ :)

Anonymous said...

شهریار said...

چه خوب است خانه ای باشد که بتوان زیر ماهی پنهان، به بازگشت تو به آن فکر کرد و امیدوار بود. تو فقط به خانه برگرد!
پرتره هایی از بی خانمان های جهان اثر :لی جفریز
http://www.flickr.com/photos/16536699@N07
.....................
عجب کامنت باحالی!!!!!!!

مريم صفا said...

خب، من سهم خودمو انجام دادم، با وجود سرماى منفى هزار درجه رفتم فيلمو ديدم دوباره

اولدفشن said...

ديشب خوش‌بختانه به وسوسه تماشای دوباره خانم كاتلين ترنر در فيلم «شرافت خانواده پريتزی» (جان هيوستن) تن دادم و فيلم آقای فينچر را نديدم. اما امروز، فيلم را ديدم و عاشق فيلم و عاشق ترجمه‌ای شدم كه شما براي نام آن انتخاب كرده‌ايد خانم صفا: «دختر تتواژدهادار». ما بی‌سليقه‌‌ها اين‌جا به‌ش می‌گوييم: دختری با خالكوبی اژدها.‏

مریم صفا said...

چه خوب که پسندیدید. راه بندازید دیگه یه بخشی که حرف بزنیم در مورد فیلم ها. یه چیزی دیدم توی آرشیو، یه جای آفتابی، همچین چیزی؟
من بخش پایانیش رو که توی نسخه ی سوئدی نبود (سوییس رفتن و اینا) رو دوست داشتم که اینجا بود و صحنه ی آخر و ماجرای آنیتا و هریت (که تو نسخه ی سوئدی فرق داشت)

میترا نهچیری said...

نسخه ی آمریکایی به کتاب وفادار تره. کتاب به همین شکل تموم می شه

 
Free counter and web stats