Sunday, January 2, 2011

چاپ عصر

The Little Gleaner
1884
Hugo Federick Salmson

2 comments:

روشنك said...

نقاشي هاي عكس گونه رو دوست ندارم .. همه چيز بر عهده سوژه است و نقاش هيچ كاره .. اين همه زحمت براي نشان دادن چيزي كه هر كسي مي تونه خيلي بهتر از اين نقاشي و به سادگي از نزديك ببينتش يا عكسش رو نگاه كنه و بفهمه .. هيچ فكري .. ايده اي .. هيچي نداره

پارسا said...

نقاشی زیباییه...
اتفاقا نقاشی هایی که انسان در اون ها سوژه است زیبایی منحصر به فردی دارن، اینکه همه چیز در دست سوژه است درست نیست، اما همین که سوژه هم امکان دخالت در نقاشی رو داره باعث میشه تکرار به وجود نیاد و هر پرتره حرف خاص خودش رو بزنه.
در پشت هر لبخند میشه غم وجود یک انسان رو فهمید و دغدغه هاش رو کشف کرد...

 
Free counter and web stats