يك توضيح، يك درخواست

اين توضيح و درخواست، به خاطر حاشيه‌‌های يكی از يادداشت‌های اخيرم در زمينه تبليغات، كه به جای انتشار تصوير يكی از آگهی‌ها، فقط محتوای آن را شرح داده‌ام، ضروری به نظر می‌رسد.
گمان می‌كنم آشكار باشد كه هر وبلاگ، سايت و فضای مجازی ديگر، بر اساس مجموعه‌ای از انتخاب‌ها و سليقه‌های مدير آن شكل می‌گيرد. اين نكته بديهی، طبيعی‌ست كه در اين وبلاگ هم وجود دارد و رعايت می‌شود: «انتخاب‌ها و سليقه‌ها»‌يی كه درباره انتشار يا عدم انتشار هر واژه يا تصوير، تصميم می‌گيرد. اين «رعايت»‌ها، در دوره چهارده ماهه عمر اين وبلاگ، آرام‌آرام شكل گرفته، جرح و تعديل شده و حالا ديگر كم‌وبيش ثبات يافته است. گمان من اين است كه خوانندگان ثابت اين وبلاگ با اين «رعايت»‌ها كاملا ً آشنايند و آن را به عنوان ويژگی اين وبلاگ پذيرفته‌اند؛ و بی‌ترديد خوانندگانی هم بوده‌اند كه به خاطر همين ويژگی‌ها، اين فضا را دوست نداشته‌اند و ديگر هرگز به سوی آن نيامده‌اند و نگاهی به آن نيانداخته‌اند. صحبت از يك سليقه و پذيرش دو طرفه است: كسی كه اين وبلاگ را با سليقه و رعايت‌های خاص خود، هر روز تازه می‌كند و خوانندگانی كه می‌دانند در آن چه خواهند ديد و – به‌ويژه - چه نخواهند ديد، و با اين پذيرش، به آن نگاه می‌كنند. نكته غريب اين‌جاست كه وقتی طبق يك توافق آزادانه دو طرفه، قرار نيست تصوير بخصوصی در اين وبلاگ منتشر شود، چرا كسی بايد اصرار داشته باشد كه همان تصوير يا واژه را از طريق كامنت و لينك در اين‌جا منتشر كند؟ و اين درحالی‌ست كه بنا كردن يك وبلاگ و اداره آن مطابق يك سليقه متفاوت، كار آسانی‌ست و می‌توان تصويری كه در اين‌جا انتشار نيافته‌ است را در آن‌جا منتشر كرد. با توجه به اين نكات، درخواست من اين است كه اجازه داده شود گروه كوچكی كه گرد اين وبلاگ جمع شده‌اند، دقايق كوچكی از زندگی روزانه خود را در فضايی با همين سليقه‌‌ها و رعايت‌ها سپری كنند، و برای چشيدن هر طعم و مزه ديگر، به وبلاگ‌های ديگر سر بزنند. بسيار سپاس‌گزارتان خواهم بود اگر به درخواست كوچك من توجه كنيد.