هيچ بازار نديده‌ست چنين كالايی - سيصد و هشتاد

يك. می‌شود يك نامه، ضميمه اين آگهی كرد (يا اين آگهی را ضميمه يك نامه!) و به «كميساريای عالی پناهندگان سازمان ملل» فرستاد و از سر خيرخواهی به يادشان آورد كه اگر كار نظارت بر طراحی آگهی‌شان را به يكی از همكاران خوش‌سليقه و خوش‌فكر ايرانی‌شان می‌سپردند، بی‌شك اين‌چنين خنك و خنثی از آب درنمی‌آمد.
دو. آقای شاندرمن! به يادم بياوريد كه يك روز، توضيح واضحاتی درباره اصطلاح و عبارت «مخاطب خاص»، كه اين‌جا و آن‌جا، در اين وبلاگ و آن وبلاگ می‌بينيم، برای‌تان ارائه كنم!