Saturday, March 10, 2012

ماه پنهان است

كامنت دارم:
«یه جا خوندم که این فقط یه تمرین ادبیه؛
سیامشق.
اگه فقط یه تمرینه
می‌شه دیگه نباشه؟
خیلی غصه می‌خوره دل آدم.
مگه چه گناهی کردیم که همه‌اش باید دل‌مون بریزه پایین واسه این‌همه دل‌تنگی.»

5 comments:

پریسا said...

این اولین کامنت من اینجاست. خواستم خواهش کنم این سیا مشق ها، تمرین های ادبی یا هرچیز دیگه ای که اسمش هست، باشه. فقط باشه. درسته که دل آدم میریزه از دل تنگیشان ولی من همش زمانی رو تصور می کنم که "اون برگشته به خانه" و دلم مالش می ره برای همه خوشی هایی که در انتظارشه....

Unknown said...

لطفا این سیاه مشق ها همیشه باشه
من عاشقشونم

مهدی ملک‌زاده said...

من عاشق این کامنت‌گذاریم که اینو گذاشته...
الهی بمیرم ...!

Elnaz said...

دل منم زیاد ریخته بود پایین. ولی‌ آدم وقتی‌ فکر کند اینها سیاه مشق اند دیگر فقط از زیبایی ادبی‌‌شان لذت می‌‌برد. نه فکر می‌کنم حالا که دیگر فهمیدم سیاه مشقند دلم نمی‌‌ریزد، دیگر کسی‌ منتظر کسی‌ نیست...

Anonymous said...

Elnaz said...

"دل منم زیاد ریخته بود پایین. ولی‌ آدم وقتی‌ فکر کند اینها سیاه مشق اند دیگر فقط از زیبایی ادبی‌‌شان لذت می‌‌برد. نه فکر می‌کنم حالا که دیگر فهمیدم سیاه مشقند دلم نمی‌‌ریزد، دیگر کسی‌ منتظر کسی‌ نیست"

با نظر الناز موافقم.

 
Free counter and web stats