One hundred percent DESIGN - 60

يادت هست «اون صبح كذايي» را؟ يادت هست داشت مي‌دويد و پله‌ها را مي‌شمرد و بالا مي‌رفت؟ يادت هست وقتي آخرين پاگرد را پيچيد، خورد به «بهجت خانوم» كه داشت آرام آرام از پله‌ها بالا مي‌رفت؟ يادت هست بهت و ويراني‌اش را وقتي از «مهشيد» شنيد كه «من عوض نشده‌ام، "تو" را ديگر دوست ندارم»؟ جمله‌هايي كه در باب «دوست داشتن» از تز بربادرفته‌‌اش در وبلاگت نقل كرده‌اي، يكي‌دو صحنه قبل‌تر از اين‌هاست

*

حاشيه: گمان نمي‌برم آدم‌هايي كه اين كار بامزه را با اين پله‌ها‌ كرده‌اند، «هامون» را ديده باشند. اما شك ندارم كه لبخندي به لب‌شان خواهد آمد اگر بدانند كه كارشان، در آن سر دنيا، چه خاطره‌اي را زنده كرده است