گوشواری از دو گيلاس سرخ همزاد - نُه

دو/سه شماره پيش از اين در همين بخش، كامنتی دريافت كردم كه نويسنده ضمن اظهار بی‌علاقه‌گی به طرح و شكل «زيورآلات»ی كه در اين صفحات منتشر شده، اين نكته را هم مطرح كرده بودند كه شايد ورود نويسنده اين وبلاگ به حوزه علايق خانم‌ها سبب شده است كه سليقه‌ و انتخاب‌هايش، مثل بخش‌های ديگر پذيرفتنی نباشد. خب، ضمن اين‌كه دفاعی از سليقه و انتخاب‌هايم ندارم و طبيعی می‌دانم كه گروهی از خوانندگان آن را بپسندند و گروهی ديگر نپسندند، اما يادآوری اين نكته را هم ضروری می‌دانم كه اساسا‌ ً بخشی از چيزهايی كه در اين فضا منتشر می‌شود، مثلا ً همين «زيورآلات»ی كه امروز بالای اين يادداشت می‌بينيد، فارغ از سليقه شخصی گرداننده وبلاگ انتخاب می‌شود، و فقط به قصد آشنايی با جريان‌های متفاوت طراحی در زمينه‌های مختلف، به اين صفحات راه می‌يابد؛ اگرچه به‌هرحال، همه چيزهايی كه تاكنون در بخش‌های مختلف منتشر كرده‌ام را - گاهی كم‌تر، گاهی بيش‌تر - دوست داشته‌ام و موردی نبوده است كه يكسر، بر خلاف سليقه‌ام بوده باشد- مگر اين‌كه صراحتا ً به آن اشاره كرده باشم. علاوه بر اين، قضيه ناآشنايی مجموعه آقايان با علايق زينتی خانم‌ها، ادعايی‌ست كه تصور می‌كنم ثابت كردنش چندان آسان نباشد. اما نكته اساسی‌تری كه می‌توانم در حاشيه كامنت يادشده به آن اشاره كنم اين است كه گمان می‌كنم پذيرش وجود سليقه‌های متفاوت و مدارا با آن‌ها، مسالمت دلپذيری را در پی خواهد آورد كه زندگی را بر اهل جهان - يا دست‌ِ كم وبلاگ‌نويسی را بر وبلاگ‌نويسان - آسان‌تر خواهد كرد.