Sunday, November 30, 2008

بيا زودتر چيزها را ببينيم - صد و هشتاد‌ودو

اين قلك را «موزه هنرهای مدرن نيويورك» در فروشگاه‌هايش عرضه می‌كند تا احتمالا ً گره از كار فروبسته آدم‌هايی كه به دنبال يك هديه مناسب می‌گردند بگشايد؛ و به‌گمانم آن‌قدر دوست‌داشتنی هست كه بچه‌ها را با كار معقولی مثل پس‌انداز مانوس كند (خب البته تا بعدها، چهل‌وسومين رئيس‌جمهور آن سرزمين، همه‌ آن پس‌اندازها را بر باد دهد و در آخرين هفته‌های حضورش در كاخ سفيد، خرده‌فروش‌ها را - در روزهايی كه بايد مثل هر سال پول پارو كنند - چشم به در ِ مغازه نگه دارد). اما تناسب اين قلك با موزه هنرهای مدرن نيويورك - به نمايندگی از خود نيويورك - در اين است كه انگار اگر در جايی بايستی كه بتوانی چشم‌انداز خوبی از شهر داشته باشی، بيش‌وكم ده هزار برج آب در دوروبرت خواهی ديد؛ و اين قلك، ساخته‌شده از چوب و فلز، نمونه كوچك همان‌هاست، و نيز، لابد برای به دست آوردن دل معناگرايان، حامل اشاره‌ای نهان به ارزش آب.

3 comments:

Ehsan said...

نیمی از آب این برجها فقط برای "وقت مبادا" یعنی موقع آتش سوزیه، در حالی که نصف دیگرش برای استفاده روزمره است.

http://en.wikipedia.org/wiki/Water_tower#New_York_City

هنوز هم شهرداری بخشهایی از نیویورک ساختمانها رو ملزم به داشتن یکی از این "برج"ها روی پشت بام میکنه:

http://www.bilderbook.org/tag_e_book/newyork_water_towers/pictures/

http://www.flickr.com/search/?q=water+tower+new+york&z=t

Anonymous said...

You are fantastic

Anonymous said...

پیشنهاد می کنم کتاب "فضیلت های ناچیز" ِ ناتالیا گینزبورگ رو بخونید. اگه فرصت کافی ندارید، حداقل بخش فضیلت های ناچیزش رو بخونید.

 
Free counter and web stats