من خواننده ی دو ساله ی این وبلاگ هستم ، واقعا وقتی میبینم شما با این همه تحصیلات و دانش بعضی وقتا چنین نقل قولی از دانشمندا میزارید نا امید میشم، واقعا که.وای بحال ملتی که طبقه ی روشن فکرمون اینجوری باشه
دوستان من شوخی کردم >دی من خودم عاشق سیمپسون و این وبلاگ هستم ، فقط یه شوخی کوچیک کردم جو بلاگ عوض شه ، دی !من چاکر آقای نویسنده هم هستم ، امیدوارم از این شوخی ناراحت نشده باشند
آرشخان! كامنت تو، هيچكس را در اين دوروبر - يا دستكم مرا - ناراحت نكرده است، و خب، از اين بابت جای نگرانی نيست. احساس من و بسياری از خوانندگان در برابركامنت تو، صرفا ً تعجب بوده و دليلش هم به گمانم از اين قرار است كه شوخی بودن آن، چندان آشكار نبود و كموبيش میشد جدی تلقیاش كرد. دليل ديگر آن تعجب اين بود كه همين دو سه روز پيش، توضيحی درباره هومر نوشته و منتشر كرده بودم و اينطور به نظر میآمد كه آن چند خط، به شكل «تعجبآور»ی اصلا ً ديده و خوانده نشده. با اينهمه، من و همه خوانندگان منتظر كامنتهای بعدی تو - چه جدی باشد، چه شوخی - هستيم؛ فقط در نظر داشته باش كه شوخی نوشتن، گاهیوقتها دشوارتر از جدی نوشتن است
10 comments:
God! I`m crazy about him! :))
Homer is one of my hero.
من خواننده ی دو ساله ی این وبلاگ هستم ، واقعا وقتی میبینم شما با این همه تحصیلات و دانش بعضی وقتا چنین نقل قولی از دانشمندا میزارید نا امید میشم، واقعا که.وای بحال ملتی که طبقه ی روشن فکرمون اینجوری باشه
باید شخصیت هومر سیمپسون رو بشناسی تا بفهمی این تیکه کلامات یعنی چی. خدا بود این یکیش. کلی کیف کردم.
in aghaye arash hatman shookhi kardan dige,han?
یک توصیه: برای شناختن خانواده ی سیمپسون اگر به سریال اونها دسترسی ندارید فقط یک فیلم کافیه the simpson movie
Maybe I'm InLove With Him! :))
دوستان من شوخی کردم >دی
من خودم عاشق سیمپسون و این وبلاگ هستم ، فقط یه شوخی کوچیک کردم جو بلاگ عوض شه ، دی !من چاکر آقای نویسنده هم هستم ، امیدوارم از این شوخی ناراحت نشده باشند
اینجا چرا کسی نقد پذیر نیست . مثل اینکه همه باید همیشه به به و چه چه بگن . این بماند ، کافیه چند نفر اعتراض کنند نا صاحب اون کامنت عذرخواهی کنه .
آرشخان! كامنت تو، هيچكس را در اين دوروبر - يا دستكم مرا - ناراحت نكرده است، و خب، از اين بابت جای نگرانی نيست. احساس من و بسياری از خوانندگان در برابركامنت تو، صرفا ً تعجب بوده و دليلش هم به گمانم از اين قرار است كه شوخی بودن آن، چندان آشكار نبود و كموبيش میشد جدی تلقیاش كرد. دليل ديگر آن تعجب اين بود كه همين دو سه روز پيش، توضيحی درباره هومر نوشته و منتشر كرده بودم و اينطور به نظر میآمد كه آن چند خط، به شكل «تعجبآور»ی اصلا ً ديده و خوانده نشده. با اينهمه، من و همه خوانندگان منتظر كامنتهای بعدی تو - چه جدی باشد، چه شوخی - هستيم؛ فقط در نظر داشته باش كه شوخی نوشتن، گاهیوقتها دشوارتر از جدی نوشتن است
Post a Comment