اين بخش هنوز نامی ندارد: ويژه عصر جمعه

آخرين بار شش روز قبل از حادثه معدن سن حوزه در كوپياپوی شيلی بود كه معدن‌كاران درباره ايمنی محل كارشان به طور جدی به «مقامات» هشدار داده بودند؛ اما معدن سن حوزه و ساير معدن‌های صحرای آتاكاما، تاريخچه‌ای طولانی از اين هشدارهای بی‌ثمر و اعتراض‌های بی‌پاسخ دارند- به همين خاطر است كه وقتی گزارش‌گر راديوی بالينی هنگام گفت‌وگو با آقای كارشناس، يادآوری كرد كه رئيس‌جمهور شيلی سباستين پين‌يرا تاكيد كرده كه پس از اين سخت‌گيری‌های بيش‌تری در مورد ايمنی معادن به عمل خواهد آورد، كارشناس سردوگرم‌چشيده، تمام تجربه خود را در كلامش منعكس كرد و بی‌درنگ پاسخ داد: «كام‌آآآآآآآن!»؛ يعنی: اين‌قدر ساده نباش آقای گزارش‌گر!
*
آقای پين‌يرا همان آقای محترمی هستند كه هنگام نجات معدن‌كاران، جلوتر از همه ايستاده بود و جلوتر از همه آن‌ها را در آغوش می‌گرفت و مطمئن بود كه چند ساعت بعد، در يك‌جور روابط عمومی بی‌هزينه، عكسش در صفحه اول بسياری از روزنامه‌ها منتشر خواهد شد؛ البته آقای رئيس جمهور در اطمينان خود اشتباه نمی‌كرد. اما اگر آن روزنامه‌ها، ترجيح دادند كه عكس آقای پين‌‌يرا را چاپ كنند، اين وبلاگ‌صاحاب در يك‌جور تقسيم كار بين‌المللی، می‌خواهد چند عكس از خانواده‌های معدن‌كاران را در آن لحظه‌های نجات منتشر كند؛ آدم‌هايی كه نام‌شان را كسی نمی‌داند- اصلاً مگر نه اين‌كه اين بخش هم هنوز نامی ندارد!