ماه پنهان است - دوازده+يك

[...] جان، تشكر به خاطر نگرانی‌ات و پرس‌وجويی كه از حال‌‌ و غيبتم كرده‌ای؛ من توی گيومه «خوبم». متوقف شدن وبلاگ هم گمان نمی‌كنم كه نيازی به توضيح چندانی داشته باشد: نه محتوای هميشگی آن تناسبی با اين ‌روزها دارد، نه همراهی شيك و نصفه‌نيمه آن می‌تواند چيز دندان‌گيری از آب در بيايد. در عين حال، به خاطر تحولات پيش‌بينی‌ناپذير روز به روز، يادداشتی در توضيح اين سكوت هم نمی‌توانم بنويسم كه هم بی‌مزه و «توضيح واضحات» به نظر نيايد، هم چشم‌اندازی از دوباره راه افتادن آن رسم كند؛ فقط می‌نشينم و در پايان روز به آمار هفتصد‌‌هشتصد نفره‌ای نگاه می‌كنم كه حتی در اين‌روزهای التهاب و انتظار و توقف هم هم‌چنان - لابد به اميد ديدن چيز تازه‌ای - به وبلاگ سر می‌زنند و كاری از دستم برنمی‌آيد. اما خوب است كه شماها هم‌چنان می‌نويسيد و می‌گذاريد كه از حال‌تان - از بخش كوچكی از حال‌تان - باخبر شوم.
مواظب خودت باش. مواظب خودتان باشيد.
چاكر
علی‌رضا