Monday, November 5, 2007

One hundred percent DESIGN - 72

برای داشتن يك عكس هنری از چهره خود، شما چند انتخاب داريد. آقای اولدفشن به دوتا از آن‌ها اشاره می‌كند
يك. می‌توانيد برويد پيش يك عكاس پرتره سرشناس. شما اگر نقاش باشيد، عكاس پرآوازه چند قلم‌مو به دست‌تان خواهد داد، اگر نويسنده باشيد، شما را پشت كوهی از كتاب پنهان خواهد كرد، اگر تئاتری باشيد از ماسك‌های مشهور گريان و خندان در تركيب عكس‌تان استفاده خواهد شد، اگر فيلمساز باشيد، كلاكتی به صحنه اضافه می‌شود، اگر بلاگر باشيد، عكاس نامدار از شما خواهد خواست كه كيبردی را در آغوش بگيريد، اگر... و همه اين‌ها به خاطر نظريه مندرسی‌‌ست كه می‌گويد عكاس پرتره، بايد كاراكتر سوژه را در عكس خود عيان سازد، و راهی كه برای اين كار ممكن است به ذهن عكاس پرتره‌ای كه به او مراجعه‌ كرده‌ايد برسد باز هم استفاده از همين چيزهايی باشد كه نام بردم – يعنی همين‌قدر پوسيده و بد
دو. شما می‌توانيد از وسيله‌ای استفاده كنيد كه به شما امكان می‌دهد دوربين را در فاصله مناسبی از خود نگه داريد و خودتان از چهره‌تان عكس بگيريد. آقای اولدفشن، همه عكس‌هايی را كه به اين شيوه خواهيد گرفت، نديده، شاهكار اعلام می‌كند و پيشاپيش، خود را در طراوت بی‌مانند‌شان مدهوش می‌سازد

1 comment:

Anonymous said...

bad axaro vase shoma befrestim?

 
Free counter and web stats