Tuesday, December 29, 2009

نغمه‌های ماشين‌تحرير - صد و سی‌وهفت

ترجمه كنيد لطفا ً!

6 comments:

م. ژاله چیان said...

یک چیز بامزه راجع به خونه اومدن هست.چیزی تغییر نکرده، همه چیز مثل قبل بنظر میاد، مثل قبل حس میشه و حتی مثل قبل به مشام میرسه.
تو میفهمی که اونچه تغییر کرده تویی!

Ehsan K said...

خنده داره، میای خونه، هیچ چی عوض نشده. ظاهر همه چی مثل همیشه س، حسش هم مثل همیشه س، حتی بوش هم مثل همیشه س. اونوقت میفهمی خودتی که عوض شدی!

قاصدک said...

خنده داره! خونه که میآی هیچی عوض نشده.همه چی مث سابق به نظر میرسه.احساس شما و حتی بوهاهم فرقی نکردن.و شما می فهمید اونی که تغییر کرده شمایین نه محیط.

فاطمه said...

جالب بود

Bahman said...

این دیالوگ مورد علاقه ی من تو این فیلم بود


البته به جز اون قسمت :

You can be as mad as a mad dog at the way things went. You could swear, curse the fates, but when it comes to the end, you have to let go.

اینم به نظر من ارزش داره ازش یه تابلو ساخته بشه :دی

Unknown said...

بعدازمدتی خونه اومدن حس جالبی همراه داره.می بینی هیچی عوض نشده.همه چیز مثل سابق به نظر میرسه.حتی بوی خونه عوض نشده.بعد می فهمی این تویی که عوض شدی

 
Free counter and web stats