رازها و دروغ‌ها - چهار

مجله‌های سينمايی فرنگ، وقتی خبر انتشار دی‌وی‌دی تازه‌ای را همراه با يك يادداشت كوتاه شصت‌هفتاد كلمه‌ای منتشر می‌كنند، معمولا ً دو جور امتياز (ستاره) هم به هر كدام از آن‌ها می‌دهند- يكی به ارزش هنری خود فيلم، و يكی به محتوای دی‌وی‌دی، كه شامل ضميمه‌هايش (پشت‌صحنه و گفت‌وگوها و ...) هم می‌شود. برای يك دوستدار پيگير سينما، كه معمولا ً تكليفش با ارزش هنری فيلم‌ها بيش‌وكم روشن است، بخش نوميدكننده يا هيجان‌انگيز ماجرا، در تعداد ستاره‌های مجموعه و غنای ضميمه‌ها جلوه می‌كند: گاهی يك فيلم چهارستاره، فقط يك ستاره بی‌فروغ برای مجموعه دی‌وی‌دی‌اش دريافت می‌كند (اين يعنی برهوت!)، گاهی تعداد ستاره‌ها برابر است، و گاهی‌وقت‌ها كه دی‌وی‌دی يك فيلم دوستاره، در هيئت يك ژنرال چهار ستاره ظاهر می‌شود، می‌توان اساسا ً تخمه هم خريد و ضيافتی برپا كرد! اما اگر آن نوميدی يا هيجان، در بخش‌هايی از جهان با ورق زدن يك راهنما، يا به‌سادگی با خواندن نوشته‌های روی بسته‌‌بندی رخ می‌دهد، در اين‌جا با بررسی «منو»ی تك‌تك فيلم‌هايی كه هر كس از «آقا داريوش» خودش گرفته است، رقم می‌خورد و روشن می‌شود كه آيا ضميمه‌ای و هيجانی در كار هست يا اين‌كه بايد يك امتياز به حساب نوميدی نوشت.
*
خب، همه اين‌ها را گفتم تا بگويم كه اين وبلاگ‌صاحاب، به عنوان يك هوادار پرشور «ضمائم»، در بخش سينمايی وبلاگش از پرداختن به پشت صحنه‌ها و گفت‌وگوها و... هيچ كم نخواهد گذاشت، حتی اگر فقط تك‌عكس بامزه‌ای از پشت‌صحنه فيلم «لئون» باشد- عكسی كه نشان می‌دهد يكی از آن دو، از همان نوجوانی به رازهای محبوبيت دست يافته بود، و آن‌يكی عاقل‌مرد حرفه‌ای، چه آسان از جلد يك پليس بی‌لبخند و شرور و خون‌ريز، كه عاشق موتزارت هم هست برون می‌آيد و در كنار و هم‌پای هم‌بازی نوجوانش، برای عكاس و دوربين، شيرين می‌شود و ادا در می‌آورد.
*
سرتان را درد نياورم؛ همه اين‌ها را گفتم تا بگويم: زنده‌باد ضمائم!