ماه پنهان است
آهای آقای وانتبار زامياد آبی كه پشت وانتبار زامياد آبیت فقط نوشته بودی «فراموشت نخواهم كرد»! بزن كنار؛ بگذار بنشينم روی صندلی شاگرد و دستم را آرام بزنم روی شانهات و... پياده شوم.
Notes On Arts, Media And Ordinary Life
by Old Fashion at 10:30 AM
4 comments:
من صفحه رو باز کردم یهو شوکه شدم فکر کردم منو صدا کردی :)))
مرا بازیچهی خود ساخت، چون موسی که دریا را/ فراموشش نخواهم کرد، چون دریا که موسی را (فاضل نظری)
--
راستی وقتی روی پُست اِ کامنت کلیک کردم یک صفحهی هرزِ تبلیغاتی هم باز شد. گفتم مطلع باشید از این اتفاق!
صندلی شاگرد این زامیاد آبیم آرزوست
: )
Post a Comment