نامه دارم - سی‌ودو

من اهل نامه نوشتن به وبلاگ ها نیستم.اما حالا ديگر نتوانستم ننویسم و به شما نگویم چقدر وبلاگ‌تان را دوست دارم.
در این روزهای سرد و بی‌حوصلگی من، سرگرمی من عکس‌های وبلاگ شما به‌خصوص عکس‌های روزهای جمعه است.
این روزها از میان +1000 آیتم نخوانده ام، صفر کردن آیتم‌های شما برایم صفر کردن ریدرم است. عکس‌های‌تان به من انرژی می‌دهد گاهی، گاهی هم حسی می‌دهد.عکس‌های پاریس مال ماست هم مرا سر ذوق می‌آورد: دست‌کش‌ها،کفش‌ها، دامن‌ها ،گوشواره‌ها، تاق‌چه‌های کوچک و دست‌ساخته‌ها...
عکس‌های صبح روز جمعه‌ی‌تان به من انرژی می‌دهد. و ویژه‌ی عصر جمعه این دلگرمی را که تنها من نيستم كه دلگیری غروب جمعه را حس می‌کنم.
من عاشق عکس‌های روز جمعه‌ی‌تان هستم. و عکس‌های تلفن‌ها.
بک‌گراند لپ‌تاپ من زنی است که موهایش را از پشت سر جمع کرده و پشت به تصویر سیگارش را از بالا و روبه‌روی ساختمان‌هایی در دست گرفته. و من این عکس را حس می‌کنم. گاهی تنها لپ‌تاپم را را برای دیدن این عکس روشن می‌گذارم.
من کم‌تر از دو سال است که وبلاگ الد فشن را دنبال می‌کنم و نمی‌دانم سال‌های گذشته وبلاگ‌تان چه‌قدر عالی‌تر بوده است، اما برای من این وبلاگ اکنون از محبوب‌ترین وبلاگ‌هایم است که هیچ‌گاه نمی‌توانم پست‌‌‌هایش را نادیده بگذارم.
یک موقع نروید ها. از دلخوشی‌های من این روزها، پست‌های شماست.. دلخوشی‌های‌مان را تعطیل نکنید.

دنیا