Saturday, November 14, 2009

رازها و دروغ‌ها - شش

Ennio Morricone
*
حتی اگر متوجه حضورش نشويم (و چه خوب اگر متوجه حضورش نشويم) بخش بزرگی از حافظه سينمايی ما در تسخير موسيقی‌هايی‌ست كه جايی در لابه‌لای حرف‌ها و رفتارها و تصاوير فيلم‌ها بافته شده‌اند. يكی از اين بافندگان كبير، عالی‌جناب انيو موريكونه هستند كه بافته‌های‌شان، چه گرما‌ها كه به جان بی‌چاره سرمازده‌‌ ما نبخشيده‌اند. آقای موريكونه، همين چهارپنج روز پيش (دهم نوامبر)، هشتادويك‌ساله شدند. عمر استاد دراز و به‌سلامت باد!

3 comments:

Anonymous said...

موسیقی سینمای دلنشین در انحصار این فرد است.چه بخواهیم چه نه

Relyn Lawson said...

Oh, my favorite composer. My favorite album is Yo Yo Ma Plays Ennio Morricone.

majid said...

براي استاد. زنده باشي. باز هم خوب بد زشت ببافي به هم عالمي حالش را ببرد. از استاد دومي هم ممنون كه اين را گذاشت اينجا

 
Free counter and web stats