نامه دارم - نه

آقای اولدفشن عزیز
به بهانه‌ی این نامه‌هایی که دارین می‌ذارین رو وبلاگ، رفتم چک کردم که چقدر نامه نوشتم براتون. بعد کلی خندیدم وقتی یه نامه نوشته بودم و تشکر کرده بودم از "نغمه‌های ماشین‌تحریر" و خواهش کرده بودم که تعطیلش نکنین، بعد شما رفته بودین در یکی از این دوره‌های سکوت (یادم نیست واس چی)، بعد من عصبانی شده بودم که خوبه گفتم تعطیلش نکنی‌ها!
بعد الان داشتم فکر می‌کردم من که فعلن قصد ندارم برم ایران، اما اگه شما اومدین اروپا، تو رو خدا خبر بدین ها! اقلن یه چایی چیزی با هم بخوریم به بهانه‌ی تشکر از همه‌ی این سال‌ها. قبوله؟

مریم صفا