ماه پنهان است
هفته آينده، آخرين هفته پنجمين سال انتشار اين وبلاگ است. دارم روی يك مجموعه رويايی برای آن هفت روز كار می‌كنم. اما گاهی‌وقت‌ها كه انتخاب دشوار می‌شود، دلم می‌خواهد كسی باشد تا نظر او را بپرسم و او بگويد «اين‌يكی!» ... و تمام.
*
تو فقط به خانه برگرد!
*
تو فقط به خانه برگرد!
7 comments:
نوشته‌هایتان همه زیباست بی‌اغراق. این تو فقط به خانه برگردها اما چیز دیگری‌ست. از بس این عبارت را تکرار کرده‌ام، بچه‌های خواب‌گاه هم می‌شناسند این جمله را. خواهش می‌کنم ادامه دهیدش.
اگه برنگشت تا اون موقع من حاضرم نظر بدم ها
«!اين‌يكی»
به ظرائف توجه نداريد خانم صفا! اگر «ايشان» ببينند كه شما آمده‌ايد و داريد نظر می‌دهيد، آن‌وقت ديگر محال است كه برگردند! متوجه‌ايد كه چه می‌گويم!
واقع بین نیستید آقای اولدفشن!
هوا طوفانیست! ابن اطراف، هر روز کولاکی‌ست! دارد، یادم می‌رود، که کدام راه به سوی خانه‌امان بود!
چراغ ایوان را یادت نرو روشن بگذاری.
thanks god...somebody can still dream
Post a Comment